Tag: moeder

Marijke

Na een dikke 40 jaar wordt ik helaas opnieuw geconfronteerd met een van de ergste ziektes. Was het in de jaren 70 mijn moeder, nu is het Marijke mijn dochter.
Zo iemand in een lief kaartje schreef: Nu angst realiteit is geworden is het wederom tijd om te vechten.

Als terugkijken pijn doet.
vooruitkijken je bang maakt,
kijk dan naast je.
Ik ga met je mee,
Ik ben altijd bij jou,
Alle dagen

Herinneringsdeken, speciaal project

Soms heb je van die speciale projecten.. 💫

Stiens – 30 augustus 2017. Gisteren was het 42 jaar geleden dat mijn oma Hermina is overleden aan borstkanker, mijn vader was toen tien jaar en ik heb haar helaas nooit gekend. Desondanks noem ik haar mijn oma.

Een paar jaar geleden hebben wij de gezinsverzorgster gevonden die in die tijd heel veel heeft betekend voor de familie toen mijn oma ziek was. Ze vertelde dat ze nog een doos haakwerk in de schuur had staan van mijn oma, dit mocht ik hebben maar ze wist op dat moment niet waar het was. Nieuwsgierig als ik was besloot ik een half jaar terug een mail te sturen met de vraag of het toevallig al boven water was en ja hoor ik zou binnen twee dagen een pakketje ontvangen.

De doos openen was een emotioneel moment, in de doos bevonden zich een soort mal om wolbloemen mee te maken, garen en een aantal wolbloemen, bloemen die zij heeft gemaakt (waarschijnlijk meer dan 42 jaar terug) en die ooit samen een deken hadden moeten vormen..

Daarom besloot ik een herinneringsdeken te haken voor mijn vader. Het midden bestaat uit granny (oma) squares, hierop heb ik de bloemen die zij heeft gemaakt bevestigd. In de rand heb ik garen verwerkt waar ook de bloemen van zijn gemaakt. Ik heb zo toch een beetje haar haakwerk af kunnen maken..

Lieve creatieve oma als je er nog was geweest dan zaten we nu vast samen te haken, rust zacht 🌼💕

Bezoek Davos, ter ere aan mijn moeder

Het bezoek aan Davos op 4 juli 2017 ter ere aan mijn moeder, Hermina Froukje Molenaar-van den Berg *09-10-1932 †29-08-1975, een lang gekoesterde wens is in vervulling gegaan!

Davos ligt op een hoogte van 1560 meter boven zeeniveau. Het is daarmee de hoogst gelegen stad van Europa. Het hoogste punt in de gemeente Davos is de Flüela Schwarzhorn met een hoogte van 3146 meter boven zeeniveau.

Ook is Davos bekend als kuuroord voor Nederlandse tuberculosepatiënten. Deze waren ondergebracht in het Nederlandsch Sanatorium, dat rond 1900 is gesticht. Het gebouw is er helaas niet meer, zo ik lees op internet ben ik net vier jaar te laat? Het gebouw schijnt vier jaar geleden gesloopt te zijn, maar was al eerder door de NAD verlaten. Navraag bij de buren, oude mensen op nummer 9, vertelde de mevrouw over das Niederlandische hause, dus ik stond op het juiste punt en kon rondom foto’s maken.

Steeds meer werden er ook astmapatiënten behandeld. In 1971 werd de naam veranderd in Nederlands Astmacentrum Davos (NAD), dat per 1 januari 2005 het oude sanatoriumgebouw aan de Symondsstrasse in Davos-Platz heeft verlaten om ruimte te huren en diensten in te kopen bij de naburige Wolfgangkliniek. Het Nederlands Astmacentrum Davos beschikte in deze kliniek over zelfstandige afdelingen en de patiënten werden behandeld door Nederlands zorgpersoneel. De algemene faciliteiten werden gedeeld met de Duitse patiënten die er verbleven.
 
Dit moet het uitzicht van mijn moeder geweest zijn, linker foto: uitzicht vanuit de voorkant van het gebouw, rechter foto: de achterkant.
 
Mijn moeder en mijn vader in  maart 1958 waar mijn moeder haar eerste wandeling weer maakte met mijn vader.
 
In het oude sanatorium, gevestigd aan de Symondstrasse 11 Davos Platz, heeft mijn moeder gelegen van augustus 1957 t/m december 1957 en van augustus 1961 t/m juni 1962.

Ter ere van haar drop ik deze coin in Davos Zwitserland. Klik hier voor Mama Tag Davos.

Echter in 1975 trof haar een andere zware ziekte die ze helaas niet heeft kunnen winnen.
Klik hier voor haar andere coin.
  
Photo album Davos 1964-1965
Photo album Davos Oude NAD wordt nu echt afgebroken

In memoriam Hermina Froukje 2016

Mijn moeder zou vandaag 84 geworden zijn, het werd echter maar de helft . . . .
Veel te vroeg op, 42 jarige leeftijd, ben je overleden, ik heb je veel te vroeg moeten missen.
Ook je kleinkinderen en achterkleinkinderen heb je niet mogen leren kennen . . . .

Hermina Froukje Molenaar-van den Berg
*09-10-1932     †29-08-1975

 

 

 

 

 

Gedicht en foto bij boompje KWF bos, Dronten
In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja mei 2010

Mijn moeder zou vandaag 79 geworden zijn

Vandaag 9 oktober 2011 zou mijn moeder, als ze nog had geleefd, 79 jaar geworden zijn. Helaas is mijn moeder op 42 jarige leeftijd overleden. Op de geboorte data en sterf data van mijn moeder en zusje proberen wij altijd even naar de begraafplaats te gaan en nemen dan, indien nodig, een nieuw bloemstuk mee.
Vandaag was mijn vader er ook, deze hadden we speciaal opgehaald en we hebben de steen even goed schoongemaakt (speciaal Karin). Mijn vader was erg blij dat de steen zo goed nog schoongemaakt kon worden, het ziet er een stuk beter uit. Tijdens het schoonmaken zat er een heel klein vogeltje in een boompje erg mooi naar ons te fluiten.
Verder hebben we twee bakjes witte winterheide geplaatst bij de steen in plaats van een bloemstuk.
Marijke had nog een heel mooi vertederend beeldje voor Marian Sonja gekocht, die hier ook begraven ligt. Een engeltje met een kristallen sterretje in haar handjes. Met dit beeldje wist Marijke precies de nodige gevoelens te raken.

In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja

Na afloop hebben we mijn moeders verjaardag nog even gevierd in een restaurant met koffie en appeltaart.

Mamma we missen jou nog steeds . . . .

In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja mei 2010

Op een mooie zonnige vrijdag was ik als 10 jarig jongetje thuis van school om een (sieraden) kistje van hout te maken voor mijn moeder. Het zal zo ongeveer half 10 zijn geweest dat mijn vader mij uit het hok haalde en ik in de woonkamer hoorde dat mijn moeder niet meer leefde. Mijn moeder heeft het houten doosje nooit gezien, of toch wel . . . .
Mijn moeder is lang ziek geweest, toch was het een sterke, moedige lieve vrouw. Hoe onvoorstelbaar ze heeft gevochten om maar langer bij haar man en kinderen te kunnen leven. Er was sfeer, gezelligheid, ik herinner me de kerst, de sinterklaas, enz.
In 1974 zijn we niet op vakantie geweest, maar dagjes weg, Schiphol, de dierentuin, rondvaart door Amsterdam, het spoorwegmuseum, Sloten, het Rode Klif enz.
We zijn in 1975 nog naar Frankrijk geweest, La Clusaz. Het was moeizaam voor mijn moeder maar ze wilde dit nog met haar man en kinderen beleven.
Mamma heeft ongeveer een 10 maanden voor haar overlijden afscheid genomen van haar kinderen door een verhaal in hun dagboekjes te schrijven. De boodschap die je voor mij hebt achtergelaten zal ik nooit vergeten en mijn leven lang meedragen. Dinsdagavond voor haar overlijden heeft mamma nog afscheid van haar kinderen genomen, ook je laatste woorden aan mij zal ik nooit vergeten.
Mamma bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan.

Hermina Froukje Molenaar-van den Berg
*09-10-1932 †29-08-1975

Een speciale geocoin voor mijn moeder.

Een dik jaar later werd ons gezin opnieuw geconfronteerd met de dood. Mijn zusje was met haar fietsje gevallen en had nogal wat problemen. Het was woensdagmiddag, ik was naar judo en werd opgehaald door een buurman, waar we verder niet zoveel contact mee hadden. Marian Sonja, we noemden jou Sonja was niet meer, in de armen van haar vader overleden, onderweg naar het ziekenhuis. Sonja het zonnetje in huis. Je liep altijd te zingen over de Hemelse Vader. Ik heb in mijn eigen poezie album een versje namens jou geschreven wat ik bij juf Paulusma nog heb laten controleren, je naam is eronder geplakt, nog door jezelf geschreven:
Hoger dan de blauwe luchten
en de sterretjes van goud.
Woont de Vader in de hemel,
die van alle kinderen houdt.
Lieve Sonja, ik zal je nooit vergeten, je bent mijn gouden sterretje.

Marian Sonja Molenaar
*05-04-1969 †22-09-1976

Een speciale geocoin voor mijn zusje.