Categorie: Archief 2016

Met dank voor het orgelspel!

Ik schrijf dit artikel pas in 2020, maar 23 februari 2016 werd ik op een avond opgebeld. Het was de organist die mij in 2014 toegang had gegeven om een avond orgel te spelen in Sexbierum. “Er is hier een envelop voor jou bezorgd.” Envelop vroeg ik? “Ja envelop voor de organist van de Sixtuskerk.” Ik ben nergens organist, ik speel voor mijn plezier in kerken, ben aan het oefenen voor- en na de dienst. Nu onweerde het niet, maar ik hoorde het in Keulen donderen. Ik snapte er helemaal niets van. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik stapte directe in de auto om het op te halen. Envelop? Een dik pakketje met mijn naam erop. Wat zou hier inzitten? Een boek met een begeleidende brief. Voor Bram Molenaar van Wim de Vriend.
      

In de kerk van Wim, Harbor Baptist Church in Winchester Bay, heeft hij als solo “Rock of Ages” gezongen met als begeleiding de melodie van “Vaste rots van mijn behoud”, door mij gespeeld op het orgel in de Sixtuskerk.

Dit was wel heel bijzonder, hun pianiste was verhuisd en zij waren wat aan het improviseren met het begeleiden. Als teken van vriendschap stuurde Wim mij dit boek waarbij ook nog een verhaal zich in Friesland afspeelde. Het boek was persoonlijk door Wim gesigneerd.
 
Als dank heb ik een persoonlijke cd van mijzelf naar Wim gestuurd.
Ooit een persoonlijke cd gemaakt voor mijn vader, beetje uit de hand gelopen (meer mensen hebben de cd gekregen o.a. Frau Fleischhauer).
Hierna volgde e-mail contact. Wim had op mijn site gekeken en we hadden meer gemeen.
O.a. foto’s maken. Wim stuurde mooie foto’s. Er volgde meer e-mail contact. De cd was aangekomen.
Wim had een vlucht gemaakt in een B-17 bommenwerper van de tweede wereldoorlog.
Wederom mooie foto’s, © Wim de Vriend.
Ik ben benieuwd hoe het met Wim gaat en heb hem vandaag (25 april 2020) een e-mail gestuurd.

Jawel! 28 april 2020 reactie. Weer met mooie lente foto’s. Wim woont vlakbij een prachtige omgeving (uurtje rijden).
Wim is al een tijdje bezig met een nieuw boek te schrijven.

In memoriam Hermina Froukje 2016

Mijn moeder zou vandaag 84 geworden zijn, het werd echter maar de helft . . . .
Veel te vroeg op, 42 jarige leeftijd, ben je overleden, ik heb je veel te vroeg moeten missen.
Ook je kleinkinderen en achterkleinkinderen heb je niet mogen leren kennen . . . .

Hermina Froukje Molenaar-van den Berg
*09-10-1932     †29-08-1975

 

 

 

 

 

Gedicht en foto bij boompje KWF bos, Dronten
In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja mei 2010

En dan ben je opa

11 maart was Marijke 37 weken en een paar dagen zwanger. Even na twaalf uur belde ze dat ik niet schrikken moest, maar de vliezen waren gebroken. Ik ging Mila de hond ophalen, zij ging bij mij logeren en we gingen afwachten.

Om 17:25 kregen we via WhatsApp van Wodian bericht dat ze in het ziekenhuis waren. Wodian appte nog dat de weeën korter dan 5 minuten waren, ze duurden 80 sec en er was 6cm ontsluiting.
De spanning zat er in. En toen werd het stil. Geen bericht. Onrust. In stoel in slaap vallen. En dan opeens ping! Het is inmiddels 12 maart 00:55 uur.

Bericht: Om 20:58 is Zoë geboren, bijna 3 weken te vroeg, maar mooi op gewicht 3475 gram.

Zoë is Grieks voor leven, ze wilde zo graag op elke echo leven.
Sonja is van mijn overleden zusje Marian Sonja.
Anna is Wodian zijn overgrootoma.
Molenaar is de achternaam geworden.

Om 1:08 waren Wodian, Marijke en Zoë thuis in Stiens.