Categorie: Archief 2011

Snertevent 2011

Snertevent 20115e lustrum
Op 22 oktober haal ik Gerrit Jan van huis. Onderweg krijgen we al contact met Hendrika die onderweg is met haar mooie nieuwe bus met haar vader, Sabina en haar twee kinderen waar onder Butterfly.
Het wordt weer een heel gezellige dag. Op het snertevent terrein moet eerst via een kano een cache gepakt worden die aan een touw over het water hangt.
We gaan gezellig met zijn allen op pad en vinden mooi gemaakte caches, lossen puzzels op en lopen multi’s.
In de middag/avond gezellig met zijn allen patat eten in de mooie cachemobiel van Whealy.
Deze dag worden er 38 caches door mij gevonden wat vroeg in de morgen toen ik net de deur uit zou gaan begon met een FTF.

Mijn moeder zou vandaag 79 geworden zijn

Vandaag 9 oktober 2011 zou mijn moeder, als ze nog had geleefd, 79 jaar geworden zijn. Helaas is mijn moeder op 42 jarige leeftijd overleden. Op de geboorte data en sterf data van mijn moeder en zusje proberen wij altijd even naar de begraafplaats te gaan en nemen dan, indien nodig, een nieuw bloemstuk mee.
Vandaag was mijn vader er ook, deze hadden we speciaal opgehaald en we hebben de steen even goed schoongemaakt (speciaal Karin). Mijn vader was erg blij dat de steen zo goed nog schoongemaakt kon worden, het ziet er een stuk beter uit. Tijdens het schoonmaken zat er een heel klein vogeltje in een boompje erg mooi naar ons te fluiten.
Verder hebben we twee bakjes witte winterheide geplaatst bij de steen in plaats van een bloemstuk.
Marijke had nog een heel mooi vertederend beeldje voor Marian Sonja gekocht, die hier ook begraven ligt. Een engeltje met een kristallen sterretje in haar handjes. Met dit beeldje wist Marijke precies de nodige gevoelens te raken.

In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja

Na afloop hebben we mijn moeders verjaardag nog even gevierd in een restaurant met koffie en appeltaart.

Mamma we missen jou nog steeds . . . .

Nieuwe knie Uilke 2011

Woensdag 13 april was het eindelijk zover. Mijn vader, opa van Marijke en Tineke, kon geopereerd worden in het ziekenhuis voor een nieuwe knie. Ik heb van tevoren de onderdelen gezien die gemonteerd gaan worden, imposant!
In de avond zijn we op bezoek geweest en de operatie was mijn vader erg meegevallen.

Donderdag 14 april. Mijn vader heeft geprobeerd te lopen met een looprekje. Dit was hem allemaal vies tegengevallen. Ook was er de nodige pijn, maar dan kan je op een knopje drukken en krijg je de nodige morfine. In de avond zijn we weer op bezoek geweest maar mijn vader viel bijna steeds in slaap waarschijnlijk van de morfine.

Vrijdag 15 april. Marijke en ik gaan naar mijn vader, voordat we daar aankomen beleven we nog een heel avontuur, maar dat straks. Als we in het ziekenhuis komen slaapt “opa”. Even later wordt ie wakker. Hij had vandaag weer geprobeerd te staan maar het was erg pijnlijk geweest. Ook is het been erg dik. Er is een foto gemaakt maar dat leek allemaal goed. Het lijkt erop dat ie in ieder geval tot maandag in het ziekenhuis blijft. Natuurlijk moest het bed in de hoogste stand en daar werden dan ook filmpjes van gemaakt. Verder was ie nog steeds wat in de war maar dat komt, of van de morfine, of van de ruggeprik.
Maar wat was nu het avontuur? Onderweg naar het station zou ik Marijke oppikken. Ik parkeer de auto en Marijke geeft aan dat verderop een man is gevallen met de fiets. Ik ga er heen en verleen eerste hulp. In verband met de privacy ga ik hier verder niet over communiceren. Er wordt een ambu gebeld en jawel Robert (verpleegkundige) staat voor mijn neus en ik draag het slachtoffer over.
We gaan kibbeling eten en ik wil Marijke trakteren op een milkshake. Wij zien beide verderop auto’s stilstaan en iets op de weg liggen. Ik doe mijn flitsers van de auto aan, ga over het fietspad ter plaatse en parkeer de auto aan de kant. Een racefietser is bovenop een scootmobiel geknald en verleen weer eerste hulp. De ambulance wordt gebeld, jawel, weer mijn maat, Robert. Wederom draag ik het slachtoffer aan hun over en ook deze krijgt een reis naar het ziekenhuis.

Zaterdag 16 april. Karin en ik gaan nog even bij mijn vader op bezoek. Na een slechte nacht is mijn vader drie keer uit bed geweest. Hij moet meer op het been staan maar durft dat niet goed aan. Het been is nog steeds erg dik.

Zondag 17 april gaat Tineke met haar vriendje even bij mijn vader op bezoek.

Maandag 18 april belt mijn vader dat ie morgen naar Borniaherne gaat voor verdere revalidatie.

Dinsdag 19 april loopt mijn vader een klein stukje met een looprek.

Woensdag 20 april loopt mijn vader al met krukken een heel eind op de gang. Hij kan nu met het looprek naar de wc enz.

Vrijdag 22 april gaat mijn vader naar Borniaherne. Er zit vooruitgang in.

Wanneer mijn vader weer naar huis is gegaan die datum zijn we kwijt.

 

Marian Sonja 42 jaar

Lieve Sonja,
Vandaag zou je 42 jaar geworden zijn. Helaas is het leven anders verlopen en je werd maar 7 jaar. Je weet zelf wat er de laatste dag in je leven nog gebeurd is, vlak voordat ik naar judo ging. Soms zou je dingen over willen doen. Het is een goeie les geweest, ga nooit zonder ruzie, schelden of boosheid de deur uit of zoals mamma altijd zei: “Laat de zon niet ondergaan over uw toorn (boosheid).” Daarom hangt de tekst onder in dit verhaal nu bij ons in de gang.

Op je 42e verjaardag hebben we een mooi bloemstuk / plantenbakje voor je meegenomen. Ik denk dat je het mooi zult vinden.

Er zitten paars/gele viooltjes in, als de wind er door heen waait lijkt het net een vlinder. De witte anjers staan voor een jonge geest.
Lieve Sonja ik zal je nooit vergeten, je blijft mijn zonnetje, mijn gouden sterretje: “Hoger dan de blauwe luchten en de sterretjes van goud.”

Liefs je grote broer.

Klik hier -> In memoriam Marian Sonja

Nieuw orgel Johannus Sweelinck 30

Nieuw: Johannus Sweelinck 30

Oud: Johannus Opus 18N

Ik ben opgegroeid met een muzikale moeder die ik helaas op jonge leeftijd heb verloren. Ik waardeer het zeer dat ik orgelles heb gehad en heb leren orgel spelen en noten kan lezen. Vroeger hadden wij een elektronisch orgel (viscount) met een klein pedaal. Dit is op een gegeven moment verkocht. Later heb ik zelf nog eens een elektronisch orgel gehad. Ook dit ging weer weg. Maar het hart lag bij het orgel, vooral bij het kerkorgel.
 
Vandaag 19 maart 2011 ben ik de gelukkige eigenaar geworden van een Johannus Sweelinck 30. Hier zit een prachtig mooi kerkorgel geluid in.

De vader van Bram (Uilke) wou ook wel even een stukje spelen.

Orgel nieuw: Johannus Sweelinck 30. Dit orgel is van 1996 en digitaal, 3 klaviers. Het oude orgel was nog een analoog orgel uit de jaren 80.
Orgel inruil: Johannus Opus 18N die ik in april 2005 heb gekocht, vol pedaal, type Opus 18N. Serial 18_51_10, 250W.
Ik heb zo’n vermoeden dat mijn moeder vreselijk trots op mij geweest zou zijn en dit een prachtig orgel zou hebben gevonden. Wat zou ze er graag op hebben gespeeld! Helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Voor mij is dit orgelspelen ontspanning en een stukje geloof.
Bijzonder bij de aankoop van dit orgel was een enorme opbouw met echte orgelpijpen, niet aangesloten, maar voor de sier. Na verloop van tijd heb ik de woonkamer aangepast, andere omstandigheden en was er helaas geen plaats meer voor deze orgelpijpen. De orgelpijpen hebben gelukkig een hele goeie bestemming gekregen.

De orgelpijpen:
De pijpen komen uit het orgel wat staat in de kerk van de hervormde gemeente in Houten (U). Tijdens een restauratie waarschijnlijk uitgevoerd door de firma van Vulpen in Utrecht is het pijpwerk om onbekende reden vervangen. Het pijpwerk werd aangetroffen op de zolder van kerkvoogd W. van Vulpen in Houten. Het was toen zwaar beschadigd doordat alle pijpen tezamen in één fruitkist lagen. De lange pijpen waren dubbel geknikt en op de scherpe vouwen zelfs lek. Ze doen het nu allemaal weer.

Kijk ook eens op http://hervormdhouten.fol.nl/web/items/orgelbouwer.htm (link bestaat dus niet meer)
Hier las je: Het bedrijf van Petrus van Oeckelen en zijn zonen hadden een productie van ongeveer honderd orgels tot aan het einde van het bedrijf, in het begin van deze eeuw. Niet alleen kwantitatief, ook kwalitatief behoort Van Oeckelen tot de grootste orgelmakers van de negentiende eeuw. Hoewel het werk van deze orgelmaker, zoals het werk van zovele orgelmakers uit deze periode, lange tijd in een minder gunstig daglicht heeft gestaan, mag het werk van Van Oeckelen zich nu weer in een toenemende belangstelling verheugen. Deze instrumenten hebben de afgelopen anderhalve eeuw hun soliditeit ruimschoots bewezen. Maar qua klankschoonheid valt er veel bij Van Oeckelen te genieten; vooral het register Viola di Gamba, een specialiteit van het huis, is menigmaal geroemd.

Het pijpwerk wat ik had is een Viola di Gamba!
Nieuwe bestemming:
St. Franciscus Kerk te Babberich, organist Jacob Graansma verteld:
“Het was even doorwerken en een hoop gepas en gemeet.., maar het is me toch gelukt en alle orgelpijpen zijn geplaatst in het front van het orgel (Heyligers).
Het is nu helemaal klaar en wordt eerste paasdag 2010 ingezegend.
Ik denk dat jouw orgelpijpen zo een passende bestemming hebben gekregen.
Wij hier zijn er erg blij mee…”
Klik hier <-Foto’s Johannus Sweelinck 30->
Klik hier <-Foto’s Johannus Opus 18N->
Klik hier <-Foto’s Orgelpijpen Viola di Gamba->
– Foto kerk hervormde gemeente Houten
– Foto orgel Lucas IJmker
– Foto orgel Bram
– Foto kerk St. Franciscus in Babberich

Certificate of Recognition (Heroes Awards 2010)

Bram Molenaar is voor zijn werk bij DARES, RegioCoördinator Fryslân, door zijn bedrijf UPC (onderdeel van Liberty Global) beloond met het in Heroes Awards 2010. This certificate is presented with appreciation to Bram Molenaar. In recognition of an outstanding contribution to the communicty. Ondertekend door Mike Fries, President and Chief Executive Officer of Liberty Global.

Bram kreeg voor de stichting DARES een cheque van 1000 euro overhandigd. Dit kwam voor Bram als een complete verrassing, men had hem op zijn werk met een smoes naar het kantoor laten komen. Met een prachtige slagroomtaart met het embleem van DARES erop, waarvan helaas de foto mislukt is, werd men in de kantine getrakteerd.