Tag: molenaar

Mila

Mila is geboren op 29 augustus 2012 in Kollum en is een kruising tussen een Friese Stabij x Border Collie.
Haar moeder heet Bente en lijkt heel veel op een Border Collie, maar is ook een kruising Friese Stabij x Border Collie. Bente is geboren 18 januari 2006. De vader van Mila heet Boris en is tien jaar.
Mila heeft ook een zusje Lara, die naar Dronten is verhuisd.

Mila is op 24 oktober 2012 verhuisd naar haar nieuwe baasje Marijke.

Woensdag 31 oktober 2012 is Mila negen weken en gaat voor het eerst naar de dierenarts in Marijke haar dorp voor de tweede prik.
Mila weegt 2350 gram.
Op deze foto heeft ze haar Bonetag van geocaching aan haar halsband hangen.

Woensdag 7 november 2012 is Mila tien weken en wordt door Marijke ontwormd.
Mila weegt 2650 gram en is dus 300 gram in 1 week gegroeid.
Vanavond gaan Marijke en Wodian met Mila naar de eerste les van de puppycursus.

Mila is 14 november 2012,11 weken en weegt 2800 gram.
Vanavond gaat ze naar les 2 van de puppycursus met Marijke en Wodian.

5 december 2012 is het gaan sneeuwen en Mila vindt dit prachtig. Bram rolt een sneeuwbal naar haar toe en Mila neemt deze mee in huis om hem op te eten. Mila is nu 3700 gram.

22 december 2012 Mila krijgt haar diploma voor de puppycursus. Het was vandaag de laatste les en nu was Bram een keer mee. Erg leerzaam en informatief, een aanrader!

Mijn moeder zou vandaag 79 geworden zijn

Vandaag 9 oktober 2011 zou mijn moeder, als ze nog had geleefd, 79 jaar geworden zijn. Helaas is mijn moeder op 42 jarige leeftijd overleden. Op de geboorte data en sterf data van mijn moeder en zusje proberen wij altijd even naar de begraafplaats te gaan en nemen dan, indien nodig, een nieuw bloemstuk mee.
Vandaag was mijn vader er ook, deze hadden we speciaal opgehaald en we hebben de steen even goed schoongemaakt (speciaal Karin). Mijn vader was erg blij dat de steen zo goed nog schoongemaakt kon worden, het ziet er een stuk beter uit. Tijdens het schoonmaken zat er een heel klein vogeltje in een boompje erg mooi naar ons te fluiten.
Verder hebben we twee bakjes witte winterheide geplaatst bij de steen in plaats van een bloemstuk.
Marijke had nog een heel mooi vertederend beeldje voor Marian Sonja gekocht, die hier ook begraven ligt. Een engeltje met een kristallen sterretje in haar handjes. Met dit beeldje wist Marijke precies de nodige gevoelens te raken.

In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja

Na afloop hebben we mijn moeders verjaardag nog even gevierd in een restaurant met koffie en appeltaart.

Mamma we missen jou nog steeds . . . .

Marian Sonja 42 jaar

Lieve Sonja,
Vandaag zou je 42 jaar geworden zijn. Helaas is het leven anders verlopen en je werd maar 7 jaar. Je weet zelf wat er de laatste dag in je leven nog gebeurd is, vlak voordat ik naar judo ging. Soms zou je dingen over willen doen. Het is een goeie les geweest, ga nooit zonder ruzie, schelden of boosheid de deur uit of zoals mamma altijd zei: “Laat de zon niet ondergaan over uw toorn (boosheid).” Daarom hangt de tekst onder in dit verhaal nu bij ons in de gang.

Op je 42e verjaardag hebben we een mooi bloemstuk / plantenbakje voor je meegenomen. Ik denk dat je het mooi zult vinden.

Er zitten paars/gele viooltjes in, als de wind er door heen waait lijkt het net een vlinder. De witte anjers staan voor een jonge geest.
Lieve Sonja ik zal je nooit vergeten, je blijft mijn zonnetje, mijn gouden sterretje: “Hoger dan de blauwe luchten en de sterretjes van goud.”

Liefs je grote broer.

Klik hier -> In memoriam Marian Sonja

In memoriam Hermina Froukje en Marian Sonja mei 2010

Op een mooie zonnige vrijdag was ik als 10 jarig jongetje thuis van school om een (sieraden) kistje van hout te maken voor mijn moeder. Het zal zo ongeveer half 10 zijn geweest dat mijn vader mij uit het hok haalde en ik in de woonkamer hoorde dat mijn moeder niet meer leefde. Mijn moeder heeft het houten doosje nooit gezien, of toch wel . . . .
Mijn moeder is lang ziek geweest, toch was het een sterke, moedige lieve vrouw. Hoe onvoorstelbaar ze heeft gevochten om maar langer bij haar man en kinderen te kunnen leven. Er was sfeer, gezelligheid, ik herinner me de kerst, de sinterklaas, enz.
In 1974 zijn we niet op vakantie geweest, maar dagjes weg, Schiphol, de dierentuin, rondvaart door Amsterdam, het spoorwegmuseum, Sloten, het Rode Klif enz.
We zijn in 1975 nog naar Frankrijk geweest, La Clusaz. Het was moeizaam voor mijn moeder maar ze wilde dit nog met haar man en kinderen beleven.
Mamma heeft ongeveer een 10 maanden voor haar overlijden afscheid genomen van haar kinderen door een verhaal in hun dagboekjes te schrijven. De boodschap die je voor mij hebt achtergelaten zal ik nooit vergeten en mijn leven lang meedragen. Dinsdagavond voor haar overlijden heeft mamma nog afscheid van haar kinderen genomen, ook je laatste woorden aan mij zal ik nooit vergeten.
Mamma bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan.

Hermina Froukje Molenaar-van den Berg
*09-10-1932 †29-08-1975

Een speciale geocoin voor mijn moeder.

Een dik jaar later werd ons gezin opnieuw geconfronteerd met de dood. Mijn zusje was met haar fietsje gevallen en had nogal wat problemen. Het was woensdagmiddag, ik was naar judo en werd opgehaald door een buurman, waar we verder niet zoveel contact mee hadden. Marian Sonja, we noemden jou Sonja was niet meer, in de armen van haar vader overleden, onderweg naar het ziekenhuis. Sonja het zonnetje in huis. Je liep altijd te zingen over de Hemelse Vader. Ik heb in mijn eigen poezie album een versje namens jou geschreven wat ik bij juf Paulusma nog heb laten controleren, je naam is eronder geplakt, nog door jezelf geschreven:
Hoger dan de blauwe luchten
en de sterretjes van goud.
Woont de Vader in de hemel,
die van alle kinderen houdt.
Lieve Sonja, ik zal je nooit vergeten, je bent mijn gouden sterretje.

Marian Sonja Molenaar
*05-04-1969 †22-09-1976

Een speciale geocoin voor mijn zusje.

 

Gerbils

RIP ma gerbil 7 juli 2008
11 november 2006 hebben we twee gerbils gekocht van ongeveer 6 weken oud. We dachten dat dit twee mannetjes zouden zijn maar op een gegeven moment werd Tineke gebeten en na onderzoek bleken we 28 november 2006 al 5 jongen (Roadrunner, Dumby, Wodian, Hope en Faith) te hebben. Dus toch een mannetje en een vrouwtje (DJ en Sky). We hadden ze nog niet gescheiden van elkaar en dezelfde dag werd er al weer “gewipt”. Het mannetje werd apart gezet. Later was moeder toch zwanger en kwam er nog een jong (Miracle). De mannetjes en vrouwtjes werden gescheiden, Marijke heeft toen het geslacht vastgesteld van alle beestjes. Dumby is gehandicapt en Roadrunner was niet te handhaven. Dus ze moesten uit elkaar gehaald worden. Roadrunner logeert bij Angelo. Vandaag 7 juli 2008 is mamma gerbil Sky overleden en begraven.

RIP pa gerbil en de twee zusjes Hope en Faith 4 februari 2009
Vandaag is vader gerbil DJ en de twee zusjes Hope en Faith overleden en begraven. Een van de zusjes had nog een hele trage hartslag. Marijke heeft nog een hele tijd bij haar gezeten terwijl Bram een rode lamp had gehaald om nog te proberen de gerbil warm te houden. Het heeft niet geholpen. 

 

 

 

RIP Dumby 21 juli 2009
Dumby is 21 juli 2009 overleden. 28 november 2006 kwamen we tot de ontdekking dat er jonge gerbils waren. Dumby was de kleinste in het nestje, haar pootje was gebroken en ze had een kaal plekje op haar rug. Later heeft Roadrunner haar staart kapot gebeten. Steeds heeft ze het overleeft maar nu moest ze opgeven.
Ze was al een week aan het sukkelen, waarbij Marijke haar zo nu en dan wat extra zorg gaf. Marijke probeerde haar warm te houden in het nest met extra papier. Gister dronk ze weer wat water en kreeg Marijke weer wat hoop. Helaas hebben we haar vandaag moeten begraven bij haar familie.